ฟาดเจ็บ! “ดร.นิว” ตีแผ่พฤติกรรม “ปิยบุตร” ชัดเจน หลังชื่นชม “ม็อบท้าทายกฎหมาย” สนองความต้องการ อันวิปริตของตนเอง!?
สืบเนื่องจากเมื่อวันที่ 27 ก.ย.64 ที่ผ่านมา ทางด้านของ ปิยบุตร แสงกนกกุล ได้โพสต์ข้อความผ่านทวิตเตอร์ส่วนตัว ซึ่งเป็นการยกย่อง กลุ่มผู้ชุมนุมทะลุแก๊ส บริเวณแยกดินแดง รวมถึงส่งเสริมให้ต่อสู้แม้จะรู้ว่าผิดกฎหมาย พร้อมทั้งเรียกการกระทำเหล่านั้นว่า “ปฏิวัติ” โดยมีรายละเอียดว่า
เมื่อพวกเขาเสี่ยงเอาชีวิตและร่างกายเข้าต่อสู้กับระบอบอันอยุติธรรม ยอมเข้าเสี่ยงสู้กับอำนาจรัฐ อำนาจกฎหมาย เพื่อยุติระบอบอันอยุติธรรม มันจึงไม่ใช่การจลาจล แต่คือการลุกขึ้นสู้แบบปฏิวัติ – ขอบคุณคุณนนทวัฒน์ นำเบญจพล ที่ทำสารคดี Sound of “Din” Daeng ออกมาครับ
ล่าสุดในวันที่ 28 ก.ย.64 ทางด้านของ ดร.ศุภณัฐ อภิญญาณ หรือ “ดร.นิว” นักวิจัยภายใต้สถาบันวิจัย MAST Center และ คณะวิศวกรรมชีวการแพทย์ University of Arkansas ประเทศสหรัฐอเมริกา ได้โพสต์ข้อความตอกกลับ ที่เรียกได้ว่าเจ็บแสบสุดๆ โดยมีรายละเอียดว่า
สารคดีเสียงจากกระท่อม (Sound of Kratom)
“นักปฏิวัติใต้กระโปรง” อย่าง “ปิยบุตร แสงกนกกุล” ยังคงหมกมุ่นอยู่กับการชี้นำม็อบไปสู่ความรุนแรง เพื่อยกระดับการเคลื่อนไหวไปสู่การจลาจลถึงขั้นที่เรียกว่า “การลุกขึ้นสู้แบบปฏิวัติ” ซึ่งเป็น “การปฏิวัติแนวทางรุนแรง” อย่างชัดเจน อันจะนำไปสู่การก่อจลาจลและสงครามกลางเมืองในที่สุด สะท้อนให้เห็นว่าปิยบุตรไม่ได้ถือแนวทางประชาธิปไตยแม้แต่น้อย หากแต่เป็นอนาธิปไตยที่กระหายเลือดกระหายเนื้อของคนอื่น
ล่าสุดปิยบุตรพยายามสร้างความชอบธรรมให้กับการชุมนุม “ทะลุแก๊ส” ที่ดินแดงให้ดูเหมือนว่าขับเคลื่อนด้วยอุดมการณ์ปฏิวัติ ผ่านสารคดีโฆษณาชวนเชื่อ Sound of “Din” Daeng ทั้งๆที่ความจริงแล้วควรจะชื่อสารคดี Sound of Kratom เสียมากกว่า เพราะก่อนหน้านี้มีการลงพื้นที่สัมภาษณ์ผู้ชุมนุมวัยรุ่นโดยสื่อฝั่งเดียวกันเอง ปรากฏว่าม็อบดังกล่าวขับเคลื่อนด้วยอุดมการณ์ใบกระท่อม “กระท่อมจากที่แดกได้ทั้งวัน ไอ้…นี่แม่งได้แดกแค่สามทุ่ม”
ปิยบุตรจะคาดหวังอะไรมากมายนักกับอุดมการณ์ใบกระท่อม เพราะแม้แต่ตัวปิยบุตรซึ่งอยู่ในฐานะผู้นำสูงสุดของการปฏิวัติอนาธิปไตยครั้งนี้ ยังคอยแต่ชี้นำสถานการณ์ไปสู่การก่อจลาจล ยุยงปลุกปั่นให้คนอื่นลุกขึ้นสู้ไปสู่การใช้ความรุนแรง ในขณะที่ตัวปิยบุตรเองเอาแต่มุดหัวอยู่ใต้กระโปรง ทำตัวเป็นนักปฏิวัติใต้กระโปรงอยู่เลย
คนอย่าง “ปิยบุตร แสงกนกกุล” จึงไม่ต่างจากคนที่ต้องการสนองความต้องการอันวิปริตของตนเอง ผ่านการสังเวยเลือดเนื้อและชีวิตของคนอื่น เต็มไปด้วยความจมปลักดักดานกับอนาธิปไตยซึ่งล้าหลังและป่าเถื่อน หวังเลียนแบบภาวะอนาธิปไตยของการปฏิวัติฝรั่งเศสและการปฏิวัติรัสเซียที่นองเลือดอย่างบ้าคลั่ง ไม่ต่างจาก “ตัวอนาธิปไตยล้าหลังกระหายความรุนแรง”
ถ้าอยากจะลุกขึ้นสู้แบบปฏิวัติได้สำเร็จ ปิยบุตรเองก็ควรลุกขึ้นสู้ออกมานำอย่างกล้าหาญ ไม่ใช่เอาแต่มุดหัวอยู่ใต้กระโปรง แล้วคอยยุยงปลุกปั่นคนอื่น ให้ออกมาทำผิดติดคุกติดตะรางแทนตัวเองอย่างที่ทำมาโดยตลอด
ตราบใดที่หัวของท่านผู้นำสูงสุดยังติดอยู่ใต้กระโปรง และในขณะเดียวกันที่ผู้ตามเองก็ยังติดกระท่อมกันงอมแงมอยู่แบบนี้ แล้วเมื่อไหร่มันจะสำเร็จ?
