สหรัฐผ่านร่างกฎหมายงบประมาณโครงสร้างพื้นฐานก้อนใหญ่ที่สุดในรอบหลายสิบปีแล้ว ทำเอาปธน.โจ ไบเดนและพรรคเดโมแครตทั้งโล่งใจ ทั้งปลื้มในชัยชนะที่สามารถต่อรองให้พรรครีพับลิกันยอมผ่านร่างนี้แม้จะถูกแปรญัตติตัดงบฯจากที่ขอไป 3.5 ล้านล้านดอลลาร์สหรัฐเหลือ 1 ล้านล้านดอลลาร์สหรัฐก็ตาม ก็ยังคงเป็นเงินก้อนใหญ่มากที่สุดในรอบหลายสิบปี และกลุ่มที่ดีใจที่สุดนอกจากพรรคเดโมแครต คือตลาดหลักทรัพย์ หลังข่าวงบฯผ่าน ตลาดหุ้นสหรัฐและยุโรปเด้งรับคึกคัก แต่ชีวิตจริงของคนธรรมดาคนไร้บ้าน ยังคงไร้ความสำคัญที่จะให้รัฐบาลไบเดน จัดทำแผนแก้ไขอย่างจริงจังหรือแม้จะกล่าวถึง ขณะสหรัฐฯที่มีคนไร้บ้านเพิ่มสูงมากขึ้นต่อเนื่อง จนหลายฝ่ายมองว่าเป็นวิกฤตที่จะใหญ่โตมากขึ้นเรื่อยๆหากไม่มีการแก้ไขอย่างจริงจัง
วันที่ 8 พ.ย.2564 สำนักข่าวต่างประเทศรายงานว่า สมาชิกสภาคองเกรสของสหรัฐมีมติ 228 ต่อ 206 เสียงผ่านร่างกฎหมายการใช้จ่ายด้านโครงสร้างพื้นฐานรวมมูลค่า 1.2 ล้านล้านเหรียญสหรัฐ นับเป็นงบประมาณด้านโครงสร้างพื้นฐานก้อนใหญ่ที่สุดในรอบหลายสิบปีของสหรัฐ
การลงคะแนนครั้งนี้มีสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจากพรรครีพับลิกัน 13 คนลงคะแนนผ่านร่างกฎหมายฉบับนี้ ส่วนในพรรคเดโมแครตเองมีผู้โหวตไม่สนับสนุน 6 คน
หลังจากนี้ร่างกฎหมายดังกล่าวจะถูกส่งต่อไปยังประธานาธิบดี โจ ไบเดน เพื่อลงนามบังคับใช้เป็นกฎหมายต่อไป โดยไบเดนวางกฎหมายดังกล่าวไว้ในตำแหน่งที่เป็นขั้นตอนสำคัญในการรับมือกับความท้าทายจากจีนที่กำลังขยายอิทธิพล ทั้งยังเป็นการทดสอบความสามารถของผู้กำหนดนโยบายในช่วงเวลาที่มีความเห็นไม่ตรงกันภายในพรรคเดโมแครตเองและพรรคคู่แข่งอย่างรีพับลิกัน
งบประมาณส่วนนี้จำนวน 550,000 ล้านเหรียญสหรัฐจะนำไปใช้ในการเสริมสร้างถนน สะพาน และทางหลวง รวมทั้งปรับปรุงการเข้าถึงอินเทอร์เน็ต และทำให้โครงข่ายไฟฟ้าของชาติทันสมัยขึ้น ซึ่งนักเศรษฐศาสตร์มองว่าจะช่วยกระตุ้นผลิตภาพ (productivity) และการขยายตัวของเศรษฐกิจในระยะย
ท่ามกลางความยินดีที่เงินกำลังจะไหลมา แม้จะยังไม่มีการเปิดเผยรายละเอียด การนำงบส่วนที่เหลือไปใช้ทำอะไร ซึ่งกำลังเป็นที่จับตาว่าระหว่วงการใช้งบฯไปหนุนด้านการทหาร เพื่อต่อต้านคู่แข่งจีนและรัสเซีย กับ ปัญหาเรื้อรังภาคประชาชนอย่าง คนเร่ร่อนไร้บ้านที่พุ่งไม่หยุด ไบเดนจะเลือกให้ลำดับความสำคัญก่อน
ภาพเต้นท์ของคนไร้บ้านมีเกลื่อนริมถนนตามเมืองใหญ่ของสหรัฐ มากจนปิดบังไม่มิดแพร่ไปทั่วในโซเชียลมีเดีย เกิดคำถามตามมา และหลายรัฐแก้ปัญหาโดยการออกกฎหมายขับไล่ บางแห่งมีแหล่งพักพิงชั่วคราว บางแห่งไม่มี
ผู้คนกว่าครึ่งล้านทั่วอเมริกาไม่มีที่อยู่อาศัย โดยในทุกๆ วันมีคนเร่ร่อนประมาณ 17 ต่อ 10,000 คน และมีผู้เสียชีวิตหลายพันคนต่อปี พวกเขาติดอยู่ในวัฏจักรแห่งความยากจนและไม่สามารถทำงานที่มั่นคงเพื่อหาเลี้ยงชีพได้ ยิ่งไปกว่านั้นยังขาดความช่วยเหลือและการสนับสนุนจากรัฐบาลทั้งจากรัฐบาลกลาง และบางมลรัฐ ในช่วงเวลาการระบาดไวรัสโควิด-19 เป็นปัจจัยหนึ่งที่ส่งผลให้จำนวนคนไร้บ้านเพิ่มขึ้นไม่หยุด
สื่อท้องถื่น ซาวันนามอร์นิ่งนิวส์(Savannah Morning News) ระบุว่ามีคนไร้บ้านในสหรัฐมาอยู่แล้วโดยตลอด แต่ในปีนี้ปัญหาคนไร้บ้านกำลังกลายเป็นวิกฤตครั้งใหญ่อย่างรวดเร็ว ตัวเลขคนไร้บ้านในสหรัฐไม่เป็นที่แน่ชัดว่ามีเท่าไร เพราะไม่มีการจัดเก็บและรายงานอย่างเป็นระบบโดยการประมาณครั้งล่าสุดมีตั้งแต่ 600,000 ไปจนถึงมากกว่า 1.5 ล้านคน แต่ทุกคนเห็นพ้องต้องกันว่าตัวเลขดังกล่าวจะเพิ่มขึ้นอีกในอนาคตอันใกล้
ปัญหาคนไร้บ้านเป็นปัญหาที่ซับซ้อนและมีหลายมิติไปมากกว่าการขาดแคลนที่อยู่อาศัย ซึ่งเป็นปัญหาที่แพร่หลายในสังคมทั่วโลก แต่ดูเหมือนว่าจะเป็นปัญหาใหญ่สำหรับสหรัฐ ซึ่งจะต้องใช้วิธีแก้ปัญหาในหลายแง่มุม เช่นการเปลี่ยนแปลงด้านกฎหมาย ข้อบังคับ และงบประมาณ ทั้งในระดับประเทศ รัฐ และท้องถิ่น แต่ดูเหมือนว่ารัฐบาลสหรัฐพยายามเลี่ยงไม่กล่าวถึงมาตลอด จนกระทั่งการระบาดโควิด ทำให้ภาพคนไร้บ้านและเร่ร้อนเพิ่มจำนวนมากขึ้นและแพร่หลายอย่างปกปิดไม่อยู่
รายงานของ National Alliance to end Homelessness โดยการเก็บสถิติแบบ Point-in-Time Count ทั่วประเทศ ระบุในเดือนมกราคมปี 2020 เพียงไม่กี่สัปดาห์ก่อนการประกาศให้ COVID-19 เป็นภาวะฉุกเฉินระดับชาติ ดังนั้น ข้อมูลจึงไม่สะท้อนถึงการเปลี่ยนแปลงใดๆ ที่เกิดจากวิกฤต แต่รายงานฉบับปัจจุบันสะท้อนถึงสภาวะคนเร่ร่อนในอเมริกาก่อนที่เหตุการณ์การระบาดใหญ่ของโควิด-19 เริ่มขึ้น
ในเดือนมกราคม 2020 มีคนเร่ร่อนในอเมริกา 580,466 คน ส่วนใหญ่เป็นบุคคล (ร้อยละ 70) และส่วนที่เหลือเป็นคนที่อาศัยอยู่ในครอบครัวที่มีเด็ก พวกเขาอาศัยอยู่ในทุกรัฐและทุกดินแดน และมีความหลากหลายซับซ้อนของปัญหา
รัฐทางตะวันตกมีอัตราการไร้ที่อยู่อาศัยสูงที่สุดบางส่วน ตามรายงานการประเมินคนไร้บ้านปี 2020 ของกระทรวงการเคหะและการพัฒนาเมืองแห่งสหรัฐอเมริกา แคลิฟอร์เนียอยู่ในอันดับต้นๆ ของรายการ โดยมีคน 161,548 คนที่ต้องไร้ที่อยู่อาศัย ซึ่งคิดเป็น 28% ของประชากรที่ไม่มีบ้านทั้งประเทศ ปัญหาสุขภาพจิต การเสพติด การบาดเจ็บในวัยเด็ก ปฏิสัมพันธ์กับระบบยุติธรรมทางอาญา และความยากจนล้วนมีส่วนทำให้คนไม่มีที่อยู่อาศัย แต่เหตุผลหลัก? พวกเขาไม่สามารถจ่ายค่าเช่าได้อีกต่อไป
