จากกรณีที่ก่อนหน้านี้ พุทธะอิสระ โพสต์ข้อความถึงกลุ่มแกนนำที่ต่างได้รับหมายเรียกผู้ต้องหา ในฐานความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 112 ระบุว่า บอกแล้วบ่ฟัง บ่ฟังแล้วอย่ามานั่งร้องไห้ 17 ธันวาคม 2563
เคยบอกแล้ว เคยเตือนแล้ว ด้วยความหวังดีว่า การออกมาเป็นแกนนำม็อบ และผู้สนับสนุน ไม่ว่าจะแพ้หรือชนะ ล้วนแล้วแต่จะต้องถูกดำเนินคดี ตามบทบัญญัติของกฎหมาย ที่ไปละเมิด ทั้งรู้ตัวและไม่รู้ตัว ทั้งเจตนา และไม่ได้เจตนา
เท่าที่รู้ แกนนำของม็อบราษฎร และผู้สนับสนุนทุกคน ถูกเจ้าหน้าที่แจ้งความกล่าวหา รวม ๆ แล้ว ไม่ต่ำกว่า 220 คน จำนวน 119 คดี ซึ่งก็มีตั้งแต่โทษหนักสุด จนถึงเบาสุด กิจกรรมต่อไปนี้ ของผู้ต้องคดี ก็คือ ต้องตระเวนไปขึ้นโรงขึ้นศาล เกือบจะทุกวัน
ที่พูดได้อย่างนี้ เพราะมีประสบการณ์ตรง ที่เกิดจากตัวเอง และคนรอบข้าง เช่นนี้ ก็คงจะไม่ต้องถามถึงอนาคตแล้ว ไหนจะเสียเวลา เสียเงิน เสียสุขภาพ เสียเซลฟ์ และบางคนอาจจะถึงกับเสียชีวิต ตัวอย่างเช่น แกนนำของกลุ่มเสื้อเหลืองบางท่าน ก็ต้องมาสิ้นชีพเสียก่อน ที่คดีจะจบ ที่หนู ๆ ทั้งหลาย ต้องมารับชะตากรรมเช่นนี้ เพราะไม่ยอมเชื่อ คำบอก คำเตือน
อ้อ! แล้วอย่ามาโวยนะ ว่าถูกกลั่นแกล้ง ข่มขู่ คุกคาม จากภาครัฐ เพราะถ้าคิดว่าตัวเองทำถูก แล้วจึงออกไปสู้ ไปเสี่ยง ก็จงก้มหน้า ยอมรับชะตากรรมที่เกิดขึ้น พุทธะอิสระ
ล่าสุด พุทธะอิสระ ยังได้มีการโพสต์เรื่องนี้อีกว่า ปากกล้า ขาสั่น กันเชียวนะหนู 19 ธันวาคม 2563 พอถูกเรียกตัวไปแจ้งข้อกล่าวหาสารพัดคดี บรรดาแกนนำและผู้ถูกกล่าวหาต่างพากันออกมาให้สัมภาษณ์ว่า ไม่กังวล ไม่กลัว ไม่หยุดก่อม็อบ พร้อมทั้งแสดงกิริยา ล้อเลียน ดูประหนึ่งว่า ไม่ยี่หระ สะดุ้ง กลัวใด ๆ
ในฐานะที่เคยเป็นแกนนำซึ่งเคยถูกกระทำโดยข้อกฎหมาย และเจ้าหน้าที่รัฐมาก่อน ซึ่งน่าจะโดนมากกว่าเด็ก ๆ พวกนี้เสียด้วยซ้ำ ถ้าหากไม่มีประสบการณ์ทางวิญญาณมาก่อน ก็คงจะปากกล้า ขาสั่นเหมือนกับพวกเขา ด้วยเพราะการถูกสอบปากคำกันเป็นวัน ๆ ถูกจับให้พิมพ์ลายนิ้วมือ ถูกหิ้วปีกไปส่งให้ศาลพิจารณา เพื่อขอฝากขัง และก็ต้องมานั่งลุ้นที่ห้องควบคุมใต้ถุนศาล ว่าจะได้รับการประกันตัวเลยหรือเปล่า
พฤติกรรมเหล่านี้ ล้วนเป็นความกดดันได้ทั้งสิ้น กดดันทั้งตัวผู้ถูกกล่าวหา กดดันทั้งบรรดาญาติ ๆ และผู้ใกล้ชิดรักใคร่ เป็นบุญของเราที่ฝึกจิตให้ วาง ว่าง ดับ เย็น ไม่มีอะไร ไม่ได้อะไร ไม่เหลืออะไร กูตายแน่ มาตลอดชีวิต
จึงทำให้ พุทธะอิสระ ดำรงอยู่มาได้อย่างไม่หวั่นหวาด แถมยังรู้สึกเบาสบาย ทั้งกายและใจเสียด้วยซ้ำ เพราะภารกิจในการกำจัดคนโกงเงินวัด และคดีธรรมกาย เราได้ทำไปสำเร็จแล้ว
แต่พวกหนู ๆ ทั้งหลายเล่า เค้าจะคิดได้ ทำได้อย่างที่เราทำหรือเปล่า พฤติกรรมที่พวกเขาแสดงออก ในวันไปทราบข้อกล่าวหา มันล้วนแล้วแต่เกิดมาจากการหลอกหลอนตนเองทั้งนั้น ในเวลาที่ผ่านมา พวกเขายิ่งต้องทุกข์ระทม วิตกกังวลด้วยกันทั้งนั้น ร่วมทั้งพ่อแม่ผู้ปกครองด้วย ดังที่คุณพ่อของเยาวชนอายุ 16 ที่ถูกแจ้งข้อกล่าวหา ได้เขียนบทความโพสต์ลงอย่างน่าสงสาร พวกเขาคงจะไม่คิดว่า กฎหมาย มันล่อเล่นไม่ได้ เวรกรรม
