“ดร.กิตติธัช” จวก “พรรคกล้า” เละ! ขณะ “อรรถวิชช์” ยืนยันยึดมั่นอุดมการณ์ “ชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์” 

ที่ผ่านมาพรรคการเมืองจดใหม่เกือบทั้งหมด จัดตั้งขึ้นจากความผิดหวัง แบ่งผลประโยชน์ไม่ลงตัว หรือพลาดตำแหน่งสำคัญในพรรค สุดท้ายก็เลยลงเอยแบบเดิมที่แค่มีชื่อใหม่ แต่แนวทางการทำการเมืองก็เหมือนเดิม หาเสียงแบบเดิมๆ บอกว่า ขยันแต่ประดิษฐ์วาทกรรมว่าตนเองแตกต่างและดีกว่าคนอื่น และแข่งกันสร้างภาพ

แต่การเมืองในยุคถัดไป จำเป็นต้องมีองค์กร/หน่วยงาน/มูลนิธิคลังสมอง (Think Tank) เป็นที่รวมความคิดในการพัฒนาประเทศด้านต่างๆ เสียก่อน เพื่อที่จะได้ดึงคนเก่งที่ไม่ได้อยากจะเป็น ส.ส.หรือนักการเมือง แต่อยากจะพัฒนาประเทศในด้านที่ตนมีความถนัดไว้ด้วยกัน จากนั้นพรรคการเมืองจึงค่อยนำองค์ความรู้และบุคลากรที่มีศักยภาพจากองค์กรเหล่านั้นมาทำงาน ไม่ว่าจะในพรรคการเมือง หรือในรัฐบาล/กระทรวงต่างๆ หลังเข้าไปบริหาร

เรื่องนี้ผมเคยเขียนเป็นยุทธศาสตร์ให้บางกลุ่มไปเมื่อ 2 ปีก่อนตั้งแต่หลังเลือกตั้ง ว่าหน้าฉากของการเมืองจะมีความเปลี่ยนแปลงในอีก 5-10 ปีข้างหน้า ขั้วการเมืองสองฝั่งจะตีกันเละ สุดท้ายอาจมีการยุติความขัดแย้งด้วยการตั้งรัฐบาลแห่งชาติ ซึ่งในช่วงแรกอาจดีที่ลดความขัดแย้งระหว่างพรรคการเมืองลงได้ (โดยทิ้งพรรคปฏิวัติไว้ข้างหลังพรรคเดียว) แต่ประชาชนจะเบื่อ เพราะสุดท้ายจะมีแต่นักการเมืองแบบเดิมๆ จัดสรรอำนาจและผลประโยชน์แบบเดิมๆ คนจะเริ่มมองหาผู้แทนใหม่ๆ นอกจากนักการเมืองหน้าเดิมๆ และวิธีทำการเมืองแบบเดิมๆ หากใครที่รวมกลุ่มมวลชนที่มีความคิดและฝีมือในการพัฒนาประเทศ (โดยไม่ต้องเข้ามาเกี่ยวกับพรรคการเมืองอย่างเต็มตัว) ได้ก่อน กลุ่มนั้นจะได้เปรียบในการทำการเมืองหลังยุคสองพรรคใหญ่จับมือกัน

กลุ่มหนึ่งที่ผมได้ให้หลักการนี้ไว้ ได้เอาไปทำสถาบันฯ ที่กำลังเป็นกำลังสำคัญให้กับพรรคการเมืองฝั่งรอยัลลิสท์

ซึ่งแนวทางของสถาบันฯ นี้อาจไม่ได้ตรงกับเป้าหมายที่ผมให้ไว้เท่าไรนัก ผมจึงถอยออกมา และไปตั้งกลุ่ม Think Tank ขึ้นมาในชื่อ “ขับเคลื่อนไทย” (ตั้งมาก่อนที่กลุ่ม CARE จะเปิดตัวหลายเดือนเลยครับ) ทุกอย่างกำลังไปได้ดี สรรพกำลังและคนเก่งๆ จากภาคธุรกิจ ประชาสังคมมารวมตัวกันพร้อมเพรียง แต่เสียดายที่เรา “พลาด” โดยไปตกลงรับคำชักชวน ให้แปลงจากกลุ่มเพื่อก่อตั้งพรรคการเมืองในนักการเมืองเสียก่อน

โดยตอนแรกเรามองว่า หากมีการทำหน่วยงานอิสระที่ไม่อยู่ใต้พรรค เป็น “Lab” เป็นองค์กรคลังสมองแยกจากพรรค เราก็ยินดีสนับสนุน แต่พอผ่านไปไม่กี่เดือน “ลาย” ของนักการเมืองเก่าๆ ก็เริ่มออก ความเป็นพรรคการเมืองแบบ Start Up เป็นพื้นที่กลาง (Platform) ที่จะชูคนเก่งจากทุกสาขาอาชีพ มาทำโครงการช่วยประชาสังคม ในลักษณะ Project Base ที่ผมวางไว้แต่แรก ก็หายไปหมด มีการบีบผู้ก่อตั้งพรรคออกจากฝ่ายยุทธศาสตร์ จากนั้นหัวหน้าพรรคก็เอาคนใกล้ตัวและบริวารขึ้นไปกุมอำนาจในยุทธศาสตร์ และเปลี่ยนแนวทางเป็นการชูหัวหน้าพรรค ด้วยวัฒนธรรมแบบ “แม่ยก/ติ่ง” (เอาคนมากินกาแฟ ถ่ายรูป และกรี๊ดกร๊าดกับนักการเมือง) แบบที่พวกเขาคุ้นเคยจากพรรคเก่า

สุดท้ายก็ไปไม่ถึงไหน และสลัดภาพการเป็น “พรรคสาขา 2” ไม่ได้ เพราะยังทำการเมืองแบบเดิมๆ เหมือนตอนอยู่พรรคเก่า

คนที่รวมมากันตอนแรกด้วยอุดมการณ์ ถอยหนีออกไปเกินครึ่ง หลายคนก็ไปผูกติดอยู่เป็นกรรมการบริหารหรือทีมทำงานในพรรคนั้น จนยากที่จะถอนตัวในเวลานี้ หลายคนอยากถอยหนี อยากเดินออกมา แต่ก็ติดดที่เพื่อนพี่น้องยังอยู่ ถ้าออกมาจะพังกันหมด เลยยังไม่ถอยออกมา (แต่ถ้าออก เขาบอกว่าเขาจะออกกันหมดเป็นขบวนพร้อมกัน)

จริงๆ ก่อนหน้านี้ หลายคนเริ่มมีความหวังขึ้นมาบ้าง เพราะตั้งแต่เมื่อ 3 เดือนก่อนมีการพูดคุยเบื้องหลังว่า 4 กุมารและ ดร.สมคิดจะมารวมกันกับพรรค แต่สุดท้ายก็ตกลงกันไม่ลงตัว เพราะข้อเสนอที่ทางผู้มีอนำาจของพรรคยื่นให้ทีม 4 กุมาร ประกอบกับชื่อเสียงการทำงานของผู้มีอำนาจในพรรค ซึ่งหากรวมพรรคไปก็อยู่ในแบรนด์ของนักการเมืองคนเดียว สุดท้ายก็จะได้แต่พรรคที่ไม่มีความเป็น “สถาบันทางการเมือง” จนทำให้ 4 กุมารตัดใจ ไม่รวม และไปตั้งพรรคใหม่เองดีกว่า

จนวันนี้เริ่มเปิดตัวมาเป็น Thailand Future ที่เป็นมูลนิธิคลังสมอง ที่ ดร.สมคิด ให้ลูกชายสองคนไปวางไว้ตั้งแต่หลายปีก่อน ที่สำคัญคือ Connection ของ ดร.สมคิดนั้นไม่ธรรมดา มีทั้งเครือข่ายนักธุรกิจ หอการค้า ภาคประชาสังคม เศรษฐกิจฐานราก (รวมลุงชวน ชูจันทร์ถึงผู้ก่อตั้งพรรคพลังประชารัฐที่ออกจากพรรคมานานแล้วด้วย) ไหนจะมหาวิทยาลัยชั้นนำ และนักวิชาการอีกมาก ก็รอดูกันครับว่าเขาจะเดินหมากอย่างไรต่อไป

หมายเหตุ: แต่จุดอ่อนของทีม 4 กุมาร คือ ขาดทีมยุทธศาสตร์การเมืองและคนทำงานพื้นที่ ดังนั้นจำเป็นต้องหาทีมการเมืองระดับ Ground War มาช่วย เพื่อเติมเต็มจุดแข็งของการเป็น Technocrat ที่พวกตนมี

สุดท้ายนี้ผมก็ฝากไว้นะครับ หากอยากทำการเมืองยุคใหม่ คุณต้องให้ความสำคัญกับพื้นที่คลังสมอง (Think Tank) และการทำงานประชาสังคม (แบบที่หลายประเทศเขาทำกัน) ให้มาก เพราะไม่ใช่ทุกคนที่อยากจะลงสมัคร ส.ส.หรือเป็นผู้แทน เขาแค่อยากมีพื้นที่ในการทำงาน ปล่อยของ หรือพัฒนาประเทศ ดังนั้น หากใครก็ตามที่รวมคนกลุ่มนี้ไว้ได้ และผลักดันให้เกิดโครงการดีๆ กับสังคมได้ ตั้งแต่ยังไม่เข้าไปมีอำนาจ กลุ่มการเมืองนั้นแหละที่จะชนะใจประชาชนในระยะยาวหลังจากนี้อีก 5 ปีข้างหน้า (เป็นอย่างน้อย)