มาถึงวันนี้แล้ว ก็น่าจะเห็นบางอย่างในความคิด และวิธีคิดของบรรดาแกนนำม็อบ ที่สำคัญคือบุคคลในครอบครัว ที่ต้องถือว่า มีผลการการเคลื่อนไหวของลูก ว่าจะเดินไปทิศทางใด กระทั่งลูกทำผิดหลายครั้ง ทำให้เกิดคำถามว่าพ่อแม่ได้ห้ามปรามสั่งสอนบ้างหรือไม่???
โดยล่าสุดวันนี้ 15 เมษายน 2564 เฟซบุ๊ก “ราษฎร” โพสต์ข้อความกล่าวถึงความเคลื่อนไหวในการเรียกร้องให้นายพริษฐ์ ชิวารักษ์ หรือ เพนกวิน หยุดการอดข้าวประท้วง โดยระบุว่า
“ด่วน วันนี้ต้องการจดหมาย 112 ฉบับ ขอให้เพนกวิน-รุ้งเลิกอดอาหาร 30 วันมาแล้วที่ “เพนกวิน” อดอาหารประท้วงความอยุติธรรม และ 16 วันมาแล้วที่ “รุ้ง ปนัสยา” อดอาหารประท้วงความอยุติธรรมเป็นเพื่อนเพนกวิน
แม้ว่าเราทุกคนจะเคารพในการตัดสินใจของทั้งเพนกวินและรุ้ง แต่ก็ต้องการมีพวกเขาร่วมทางเคียงบ่าเคียงไหล่บนเส้นทางการต่อสู้เพื่อประชาธิปไตยไปด้วยกัน หลายวันมานี้มวลชนจำนวนมากออกมาช่วยกันส่งเสียงเรียกร้องให้พวกเขายุติการอดอาหาร รักษาชีวิตไว้ แม้ความยุติธรรมยังมาไม่ถึง แต่ระหว่างช่วงวันหยุดเทศกาล เสียงเหล่านั้นยังไปไม่ถึงคนในเรือนจำ
กลุ่มแม่และครอบครัวของผู้ถูกคุมขัง จึงเสนอวิธีการให้ใครก็ตามที่เห็นด้วยกับการยุติการอดอาหาร ร่วมกันพิมพ์ข้อความในช่องคอมเมนต์ หรือส่งภาพจดหมายเขียนจดหมายด้วยลายมือมาในคอมเมนต์ใต้โพสต์นี้ ทีมงานจะรวบรวมจดหมายให้ได้มากที่สุดภายใน 1 วัน เบื้องต้นตั้งเป้าให้ถึง 112 ฉบับ เพื่อส่งต่อให้ทนายมอบให้ถึงมือเพนกวินและรุ้ง ในวันที่ 16 เมษายน 2564”
ต่อมาเฟซบุ๊ก “ราษฎร” ยังได้แชร์ข้อความจดหมายน้อย ที่เขียนด้วยลายมือของแม่ รุ้ง ปนัสยา ที่เขียนถึงลูกสาว ขอให้ลูกหยุดอดอาหาร โดยมีเนื้อความว่า
“ลูกรุ้งแม่อยากให้ลูกหยุดอดอาหารได้แล้วนะลูก เพราะหนูอดอาหารมาหลายวันแล้วนะลูก มันไม่ดีต่อสุขภาพและอันตรายมากนะลูก แม่เป็นห่วงนะ หนูอยู่ในเรือนจำแม่ก็ดูแลหนูไม่ได้ ที่บ้านเราทั้งพ่อแม่และพี่ๆทุกคนมีความกังวลเป็นห่วงหนูกันมาก
ลูกกลับมาดูแลสุขภาพร่างกายทานอาหารตามปกตินะ เพื่อแม่และครอบครัวของเรานะลูก
รักลูกมากและเป็นห่วงมากที่สุด”
ขณะที่ เฟซบุ๊ก สำนักข่าวราษฎร – Ratsadon News ได้โพสต์ข้อความถึงความรู้สึกต่อลูก โดยเขียนออกมาเป็นจดหมายถึงการอดอาหารประท้วงในเรือนจำอย่างแม่ของเพนกวินว่า
วันนี้ (15 เม.ย.) นางสุรีย์รัตน์ ชิวารักษ์ มารดาของนายพริษฐ์ ชืวารักษื หรือ เพนกวิน เขียนจดหมายถึงลูกชายให้ทบทวนเรื่องการอดอาหารประท้วง ซึ่งนายพริษฐ์ได้ทำการอดอาหารเป็นเวลา 31 วันแล้ว
เนื้อความในจดหมายเพจราษฎรได้เผยแพร่ข้อความของนางสุรีย์รัตน์ ดังนี้ ถึงพี่พีท ลูกรักสุดหัวใจของแม่
แม่เข้าใจและเคารพในการตัดสินใจของพี่ แม่รู้ว่าพี่ต้องการที่จะช่วยเหลือและพัฒนาประเทศนี้ที่พี่รักมากให้ดีที่สุดเท่าที่พี่จะทำได้ แต่พี่อย่าลืมนะครับว่า พี่ยังมีแม่คนนี้ที่รักพี่มากขนาดไหน แม่ยอมแลกชีวิตกับพี่ได้ทุกเมื่อ
แม่ยอมทำทุกอย่างเพื่อพี่ พี่ก็รู้ เรายืนเคียงคู่กันทุกสถานที่ ทุกเวลาที่ลูกต้องการ ถ้าพี่จำได้ที่แม่เคยเล่าให้ฟังว่าเราต่อสู้กันมายากเย็นขนาดไหนกว่าพี่จะได้มีชีวิต ตั้งแต่พี่เกิดพี่ก็ต้องต่อสู้เพื่อให้ได้มีชีวิตอยู่ต่อ ตอนที่พี่เข้า ICU แล้วไม่ได้สติ แม่กระซิบข้างข้างหูลูก ให้ลูกต่อสู้อีกครั้งเพื่อที่เราจะได้อยู่ต่อด้วยกัน แม่ยังทำหน้าที่แม่ไม่ได้สมบูรณ์ แม่ยังส่งพี่ไม่ถึงฝั่งฝันที่พี่ต้องการเลย แม่เคยบอกพี่ว่า แม่เหนื่อยมากแล้ว แม่พร้อมตายเมื่อพี่และน้องเรียนจบ แต่พี่บอกแม่ว่า อย่าเพิ่งรีบตาย ให้อยู่ดูพี่ประสบความสำเร็จก่อน
วันนี้แม่อยู่รอดูพี่อยู่ จะอยู่ทำให้แม่เห็นวันนั้นหรือเปล่า แม่เข้าใจในเจตนาและอุดมการณ์ของลูก แต่แม่อยากให้ลูกลองคิดทบทวนอีกครั้ง เพื่อหัวใจ + ชีวิตของผู้หญิงแก่ ๆ คนนี้ที่รักลูกมากสุดชีวิต ทุกวันนี้แม่ให้กำลังใจตัวเองว่า สักวันแม่จะได้ลูกกลับมา แม่ไม่สามารถมีชีวิตอยู่ต่อได้ ถ้าแม่ไม่มีความหวังนั้นอีกต่อไป”
นั่นคือเสียงเรียกร้องของผู้เป็นแม่ทั้งสอง ไม่ว่าแม่ของเพนกวิน หรือ รุ้ง ที่ได้แสดงความรู้สึกออกมาผ่านเนื้อความจดหมายที่อยากให้ลูกรับรู้ถึงการเคลื่อนไหวอดอาหารอยู่ในขณะนี้ จากการทำผิดซ้ำหลายครั้ง ซึ่งน่าสนใจว่าช่วงที่ลูกเคลื่อนไหวโดยจาบจ้วงสถานบันหลายต่อครั้ง บรรดาผู้ปกครองเหล่านี้ได้ตักเตือนลูกๆหรือไม่ แม้กระทั่งวันนี้ก็ยังเกิดความสงสัยต่อผู้ที่เป็นพ่อเป็นแม่ คนในครอบครัวว่าได้สำนึกผิดต่อการกระทำบ้างหรือไม่???
