หลังจากที่ศิลปินผู้พ่นกราฟฟิตี้ “นาฬิกาหรูประวิตร” และ “เสือดำ” คดีนายเปรมชัย ได้ออกมาโพสต์ข้อความลงเพจเฟซบุ๊ก Headache Stencil แฉแม่ยกม็อบชี้เป้าจับ “แอมมี่” และยังลากไส้นักต้มตุ๋นข้างตัวแกนนำ สั่งเด็กก่อความรุนแรง
โดยมีใจความสำคัญเรื่องเงินในม็อบระบุด้วยว่า ผมคนนึงล่ะที่อยากรู้แล้วว่าตกลงเงินบริจาคของประชาชนไม่รู้กี่ล้าน ได้ถูกนำไปใช้อย่างไร พูดตรง ๆ นะครับ ไม่เคยสงสัยหรอก และก็ไม่สนใจด้วย ว่าแกนนำจะเอาเงินไปใช้ขับเคลื่อนยังไง แต่พอมีคนที่เป็นนักต้มตุ๋นระดับชาติที่มีคดีพัวพันกับคนสำคัญแบบนี้มาอยู่ข้าง ๆ เงินแบบใกล้ชิดมาก ผมก็ไม่สามารถวางใจได้ครับ นี่อาจจะเป็นเหตุผลหนึ่งที่เมื่อใครถามหาการแจกแจงบัญชีเงินบริจาคถึงถูกทัวร์ลง
เมื่อวานนี้ ผมได้รับการติดต่อจากผู้ใหญ่คนสนิท ประสานให้คุยกับแกนนำคนหนึ่ง ซึ่งเป็นตัวคนเอาไอ้นักต้มตุ๋นนี่มาอยู่ข้างตัว โดยผู้ใหญ่ที่ประสานแจ้งกับผมว่า “มึงคุยกับมันเถอะ เชื่อกู มันยอมมึงหมดแล้ว” ผมจึงยอมโทรคุยกับทางแกนนำคนนี้
โดยทางแกนนำได้เอ่ยปากขอโทษผมในเรื่องที่มีการสั่งจับตัวแอมมี่ ที่ตอนแรกคิดถึงแต่เรื่องกลัวจะเสียขบวน จนลืมคิดถึงความเป็นพี่น้อง และไม่ได้คิดว่าแอมมี่ทำไปเพราะอะไร ถึงกับใช้คำว่า “พอรู้ว่าป๊าทำไปเพราะอะไร พี่ก็จุก…” ผมบอกเลยครับ ว่าคำนี้บวกกับเสียงสั่นของคนที่ผมคุยอยู่ ทำให้ผมใจอ่อนและยอมช่างแม่งในเรื่องเพื่อนผมไปได้ในระดับหนึ่ง แต่สิ่งที่ผมยืนยันคือเรื่องของไอ้นักต้มตุ๋น ที่ต้องรับผิดชอบต่อกรณีสั่งการให้เด็กสามคนไปยกระดับโง่ ๆ จนติดคุกเพราะคำสั่งชุ่ย ๆ ของไอ้นักต้มตุ๋นคนนี้ โดยทางแกนนำที่คุยกับผมก็บอกว่าจะให้คน ๆ นี้ออกไปจากขบวน ซึ่งผมย้ำแล้วว่าต้องให้มันรับผิดชอบต่อกรณีนั้นด้วย ซึ่งก็ได้รับการรับปาก
ทั้งนี้จากข้อความที่มีการออกมาทั้งหมด หากเป็นเรื่องจริง นั่นหมายความว่า ภายในม็อบมีการหักหลังกันเอง และมีการวางแผนกำจัดคนที่ทำให้เสียขบวนการไป แน่นอนว่า แม้พวกม็อบจะบอกว่า กลุ่มของตัวเองออกมาเรียกร้องประชาธิปไตย แต่แท้จริง ภายในม็อบเต็มไปด้วยผลประโยชน์ อมเงินบริจาค ทะเลาะแย่งชิงอำนาจ ยกระดับความรุนแรง และยังหักหลังคนที่เรียกว่าเพื่อน
ล่าสุดในโลกโซเชียลได้มีการแชร์ภาพหน้าแรกของสมุดธนาคาร ที่เผยให้เห็นชื่อเจ้าของบัญชี ซึ่งคาดว่าเป็นบัญชีที่มีการเปิดรับบริจาคของกลุ่มราษฎร พร้อมบอกว่าให้ช่วยกันบริจาค เพื่อจะทำเงินไปช่วยเหลือประกันตัว 18 แกนนำออกมา แต่เมื่อตรวจสอบในเฟซบุ๊กของ กองทุนราษฎรประสงค์ กลับพบว่ารายชื่อของผู้ถือบัญชี เป็นชื่อเดียวกัน และได้โพสต์ข้อความในวันที่ 19 ม.ค. ที่ผ่านมา ระบุว่า “กองทุนราษฎรประสงค์ได้ปิดบัญชีเดิมลงแล้วเมื่อวันที่ 18 มกราคม 2564 ที่ผ่านมา (บัญชีธนาคารไทยพาณิชย์ ในชื่อชลิตา บัณฑุวงศ์ และ/หรือไอดา อรุณวงศ์ เลขบัญชี 264-271845-1 ซึ่งเคยเปิดมาตั้งแต่ปี 2561) และเปิดบัญชีใหม่ขึ้นแทนในวันเดียวกัน
นับแต่นี้ไป บัญชีสำหรับการระดมทุนสาธารณะเพื่อการประกันตัวในนามกองทุนราษฎรประสงค์ คือ
บัญชีธนาคารกสิกรไทย สาขาศาลยุติธรรม
เลขที่บัญชี 086-2-70434-7
ชื่อบัญชี ชลิตา บัณฑุวงศ์ และไอดา อรุณวงศ์ ณ อยุธยา”
สำหรับ ผศ.ดร.ชลิตา บัณฑุวงศ์ เป็นอาจารย์สอนหนังสือและนักวิชาการ เมื่อปี 2562 เคยเป็นผู้เสนอให้ไทยเลิกเป็นราชอาณาจักร พบเคลื่อนไหวกับกลุ่มต้านบิ๊กตู่ ส่วนทางด้าน ไอดา อรุณวงศ์ ณ อยุธยา เป็นบรรณาธิการวารสารและสำนักพิมพ์อ่าน ผู้จับพลัดจับผลูมาสู่การเป็นนายประกัน ตั้งแต่หลังรัฐประหาร ทำหน้าที่เป็นด่านหน้า คอยติดตามและช่วยเหลือเหยื่ออำนาจของ คสช. มาอย่างต่อเนื่อง
ทั้งนี้กองทุนราษฎรประสงค์ เป็นกองทุนเพื่อเงินวางประกันตัวและเงินค่าปรับในคดีที่เกี่ยวเนื่องกับการใช้สิทธิเสรีภาพในการแสดงออกทางการเมือง และขณะนี้ทางกองทุนราษฎรประสงค์ ได้วางเงินประกันตัวเยาวชน 2 ราย จากเหตุการณ์จับกุมการ์ด Wevo ที่เมเจอร์รัชโยธินด้วย
และเงินกองทุนราษฎรประสงค์ ณ วันที่ 6 มีนาคม 2564 หลังจากใช้เงินประกันตัวเยาวชนทั้ง 2 รายนี้แล้ว มีเงินคงเหลือจำนวน 3,913,390.15 บาท (สามล้านเก้าแสนหนึ่งหมื่นสามพันสามร้อยเก้าสิบบาท สิบห้าสตางค์) ดังรายการแสดงล่าสุดที่แนบมาด้วย
อย่างไรก็ตามเป็นที่ค่อนข้างแน่ชัดแล้วว่า แม้ว่า “บุ๊ง-ทราย” จะเป็นพ่อยกม็อบ แม่ยกม็อบ แต่ก็ไม่ได้มีอำนาจในเรื่องการเงินอย่างเด็ดขาด และทั้งคู่ก็ยังได้รับเงินบริจาคจากทางอื่น แต่ไม่น่าจะได้เงินมาเยอะเท่าในคลังของกองทุน เนื่องจากวันที่แม่เพนกวินจะยื่นขอประกันตัวลูก ได้ใช้หลักทรัพย์จากกองทุน 1 ล้านบาท แน่นอนว่า การจะช่วยประกันตัวแกนนำที่มีคดีหลาย ๆ คดีติดตัวเป็นเรื่องยาก ต้องใช้เงินต้องหนัก อย่างถ้าต้องการประกันตัวทั้ง 18 คนที่อัยการสั่งฟ้อง รวม ๆ กัน ก็คงหลายล้าน จึงไม่แปลกใจที่ใคร ๆ ก็อยากเข้ามารับตำแหน่งแม่ยกม็อบ อยากคุมการเงินที่หมุนเวียนอู้ฟู่ในม็อบ
