หลังจากเมื่อวันที่ 21 ธ.ค.63 น.ส.อินทิรา หรือ ทราย เจริญปุระ ทนายอานนท์ นำภา นายพริษฐ์ ชิวารักษ์ หรือ เพนกวิน และกลุ่มราษฎร รวม 8 คน เข้าพบพนักงานสอบสวน สน.บางเขน เพื่อรายงานตัวตามหมายเรียกคดีอาญา มาตรา 112 มาตรา 116 และกฎหมายอื่น ๆ
ในข้อหาร่วมกันหมิ่นประมาท ดูหมิ่น หรือแสดงความอาฆาตมาดร้ายพระมหากษัตริย์ , ร่วมกันกระทำให้ปรากฏแก่ประชาชนด้วยวาจา หนังสือ หรือวิธีอื่นใดอันมิใช่เป็นการกระทำภายในความมุ่งหมายแห่งรัฐธรรมนูญ หรือมิใช่เพื่อแสดงความคิดเห็นหรือติชมโดยสุจริต เพื่อให้ประชาชนล่วงละเมิดกฎหมาย, ร่วมกันมั่วสุมกันตั้งแต่สิบคนขึ้นไปใช้กำลังประทุษร้าย ขู่เข็ญว่าจะใช้กำลังประทุษร้าย หรือกระทำการอย่างหนึ่งอย่างใด ให้เกิดความวุ่นวายในบ้านเมือง
ต่อมา ผู้สื่อข่าวรายงานว่า โลกออนไลน์มีการเผยแพร่สำนวนฟ้อง ของพนักงานสอบสวนของ ทราย เจริญปุระ ในฐานความผิดประมวลกฎหมายอาญามาตรา 112 โดยเจ้าตัวนั้นได้เผยประโยคที่ทำให้เธอโดนแจ้งจับครั้งนี้ ที่โพสต์ว่า “กล้ามาก เลยนะเธอ”และ “ฉันคงไม่กลับไปรักเธอ”
ล่าสุดในเพจเฟซบุ๊ก P.khondee ( พี่คนดี กวีสมัครเล่น) ได้โพสต์ข้อความถึงเรื่องดังกล่าว ไว้ดังนี้ว่า
“กล้ามาก เก่งมาก ขอบใจ”
บางคนพยายามบิดเบือน ว่าเป็นคำที่พูดไม่ได้ พูดแล้วจะโดน ม. 112
แต่ตัวมันเองก็พูด และ เพื่อนๆมันก็หัวเราะสนุกสนาน
ที่เอาไปทำการตลาดล้อเล่นเป็นเรื่องเป็นราว ก็แค่ร้านเจ๊งกันไป
ไม่มีตำรวจไปจับเลยนะครับ
การล้อเลียน คงไม่ถึงกับโดนหนึ่งหนึ่งสองหรอก
เพื่อน ๆ ที่ศีลเสมอกัน อาจจะมองว่าแก่นกล้า น่าชม
แต่คนอื่นอาจจะมองว่า “พ่อแม่ไม่อบรมสั่งสอน”หรือเปล่า ระวังกันด้วย
ที่กษัตริย์ตรัสข้อความดังกล่าว นั้นผิดตรงไหน ทำไมต้องถูกล้อ ลองใช้สามัญสำนึกไตร่ตรองดู
การล้อเลียน ในเชิง การบูลลี่ ไม่ว่าจะทำกับใคร มันก็ไม่ดีอยู่แล้ว
แล้ว การล้อเลียนพระมหากษัตริย์ผู้เป็นประมุขสูงสุดของชาติตนเอง มันจะดีได้อย่างไร คนมีสามัญสำนึกถึงมารยาทบุคคลขั้นพื้นฐาน ต้องตอบได้
เมื่อทำแล้ว มีคนก่นด่าว่า “ชังชาติ” อย่าไปโกรธเขา
เมื่อทำแล้ว “ชีวิตอับเฉา” ก็อย่าไปโทษความเหลื่อมล้ำ
นินทาคนก็ว่าแย่แล้ว รุมบูลลี่คนที่เป็นที่รักของคนส่วนใหญ่ในที่สาธารณะ แบบไม่เห็นใจเขาใจเรา นี่จิตใจทำด้วยอะไร บางคนหมาเลียตูดไม่ถึงแล้ว ถ้ายังพอมีความคิด ตรองดูเอาเองแล้วกัน ว่าถ้าอยู่ดีดี มีคนมาทำกับเราแบบนั้น เราจะรู้สึกอย่างไร
596/2020 มารยาทขั้นพื้นฐานไม่ถูกสอน
คนไม่ดี ชอบบูลลี่ มหากษัตริย์
ไม่เขินขัด ในสำนึก จารึกเขียน
เรื่องอัปรีย์ กลับเห็นงาม มีความเพียร
เฝ้าล้อเลียน อวดความซ่า ไม่อาทร
ตัวเองเยาะ เพื่อนหัวเราะ กันหนุกหนาน
มารยาท ขั้นพื้นฐาน ไม่ถูกสอน
มีส่วนให้ สถาบัน ต้องสั่นคลอน
เหมือนเป็นหนอน บ่อนไส้ ให้ไทยทราม
ตนรื่นเริง ไม่สนใจ ใครจะเครียด
เพราะเหตุใด จึงต้องเกลียด ต้องเหยียดหยาม
อ้างไม่รัก จักต้องมี คดีความ
อ้างว่าใคร ไปปราบปราม ห้ามความคิด
เห็นตะโกน โหนเล่น ให้เป็นขัน
บอกตัวสั่น นั้นเห็นชัด ว่าดัดจริต
จ้องทำร้าย ราวศัตรู อยู่เป็นนิจ
สิ่งเป็นพิษ ใช่ตัวบท กฎหมายตรา
แต่เป็นคน ไม่เอาไหน ที่ใจหยาบ
ไม่อยากกราบ ไม่ต้องป่าว คำกล่าวหา
อ้างล้อเล่น ก็จะเป็น โทษอาญา
ก็เห็นยัง ร่านเริงร่า ท้ากรรมเวร
กรรมที่ทำ ต่อแผ่นดิน ยากสิ้นหนอ
อาจโดนล้อ ไปชั่วกาล ยันหลานเหลน
อ้างว่าแคร์ คือตอแหล อย่างชัดเจน
อย่าบ่ายเบน แหลว่าชู ว่าบูชา
อย่าเอ่ยอ้าง ว่าจะ ปฏิรูป
ถ้าเล่นลูบ หัวผู้ใหญ่ ไม่ประสา
วิญญูชน ต้องยึดมั่น ในจรรยา
เรื่องบางเรื่อง ไม่ต้องกล้า ไม่น่าชม
