จากกรณีที่แกนนำม็อบคณะราษฎรได้ประกาศว่าจะบิ๊กเซอร์ไพรส์ในการชุมนุมวันที่ 25 พ.ย.63 ซึ่งปรากฎว่าคือ ส.ศิวรักษ์ มาร่วมม็อบและขึ้นปราศรัยแสดงความคิดเห็นไม่เห็นด้วยกับการดำเนินคดีมาตรา 112 กับแกนนำม็อบ
ต่อมานายเทพมนตรี ลิมปพยอม นักวิชาการอิสระด้านประวัติศาสตร์และนักเทววิทยา โพสต์ข้อความผ่านเฟซบุ๊กแฉ นายสุลักษณ์ ศิวรักษ์ หรือ ส. ศิวรักษ์ นักเขียน นักคิด ปัญญาชนสยามว่า ส.ศิวรักษ์ ว่าเป็นคนเนรคุณในหลวง
จากนั้น ส.ศิวรักษ์ ก็ได้โพสข้อความผ่านเฟซบุ๊กตอบโต้ นายเทพมนตรี ความว่า “แม้โบราณว่า หมาเห่าอย่าเห่าตอบ แต่เห็นกรณีที่นายเทพมนตรี ลิมปพยอม เขียนข้อความแพร่หลายนั้น มีคนสนใจกันมาก ผมจึงจะเล่าความจริงให้ฟัง
เมื่อผมโดนคดี กรณี “หมิ่นพระนเรศวร” ผมเตรียมทำฎีกาถวายพระเจ้าอยู่หัว ก็ได้ปรึกษานายพิริยะ ไกรฤกษ์ ว่า ผมทำจดหมายกราบบังคมทูลให้น้องชายเขาที่ทำงานในวังถวายได้ไหม นายพิริยะก็บอกว่า น้องชายเขาคงไม่สะดวก แต่เขามีคนคนหนึ่งที่ฝักใฝ่อยู่กับเขาชื่อ เทพมนตรี เขาจะนำถวายให้ได้ ผมก็ดีใจ นึกว่าจะวานเทพมนตรีส่งจดหมายถึงในวังได้
เรื่องฎีกานั้นผมเป็นคนเขียนเอง เขาไม่ได้มาแก้อะไรให้ผม เผอิญ หลังงานรับปริญญาที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ปี 2560 พระเจ้าอยู่หัวมีพระราชกระแส (ผ่านทางมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์) ให้ผมไปเฝ้า เมื่อเป็นเช่นนั้นแล้ว เทพมนตรีเขาก็บอกว่า เขายินดีขับรถพาผมไปในวัง เขาก็ขับรถมารับผมไปเฝ้าที่พระที่นั่งอัมพรสถาน
ผมก็ได้รับพระราชปฏิสันถารเป็นส่วนตัวกับพระองค์ท่าน ส่วนเทพมนตรีนั้นรออยู่ข้างนอก และเขาก็ขับรถมาส่งผมที่บ้าน ผมก็ขอบอกขอบใจเขา เรื่องมันก็ควรจะจบเท่านั้น ผมก็ยังนึกขอบใจเขาอยู่ที่ขับรถให้ผมในวันนั้น ที่จริงวันนั้น มีลูกศิษย์ลูกหาของผมอาสาจะขับรถให้อยู่ แต่ผมเห็นว่า เทพมนตรีเขาอาสาแล้ว และเขาคุ้นเคยกับทางวัง ผมจึงให้เขาขับรถให้
จากนั้นมาจนวันนี้เกือบจะครบ 3 ปีแล้ว เราก็ไม่เคยพบกันอีกเลย ผมก็ไม่เคยกล่าวร้ายป้ายสีอะไรเขา แต่ถ้าเขาจะกล่าวร้ายป้ายสีผม ผมก็ไม่ว่าอะไร ไม่ถือโทษโกรธอะไร
ล่าสุดวันนี้(27พ.ย.63) นายเทพมนตรี ได้ออกมาโพสต์ข้อความลงในเฟซบุ๊กอีกครั้ง โดยพูดถึงสุนัข และการโกหก ทั้งสัญชาตญาณด้วยว่า ไอ้หมีมิได้มีอาภรณ์ใดใด
ไอ้หมี หมาจากทุ่งขวัญ อยุธยาของพระเจ้าอยู่หัว ไอ้หมีไม่มีอาภรณ์ใดๆตั้งแต่กำเนิด เมื่อเกิดเป็นหมามันเรียนรู้ตามสัญชาตญาณ รู้สึกอย่างไรแสดงออกอย่างนั้นไม่มีการโกหกพกลม
คนเรานี่ช่างสะสม สากกะเบือยันเรือรบก็ว่าได้ ตายไปก็เอาไปไม่ได้ แม้คิดได้แต่ก็พ่ายกิเลส มันเป็นอุทาหรณ์สอนใจผมอย่างหนึ่งให้รู้จักคบคน คบคนนี่มันยาก มันสลับซับซ้อนยิ่งกว่าหมา หาความซื่อสัตย์จริงใจก็ยาก
ได้เห็นไอ้หมีมาคลอเคลีย เลียแข้งเลียขา นั่งหน้าแป้น ไม่มีพิษมีภัย อยู่อย่างธรรมชาติรู้จักปรับตัวเข้ากับสิ่งแวดล้อม คิดมากไป ก็หวนคิดถึงคนนี่แหละที่ชอบทำลายธรรมชาติ เป็นเผ่าพันธุ์ที่ทำให้โลกโกลาหล
ไม่มีสัตว์ชนิดใดที่ร้ายยิ่งกว่าคน ไม่ใช่แค่การประพฤติปฏิบัติ แต่ว่าด้วยเรื่องความคิดความรู้สึก มันก็ชัดยิ่งกว่าชัดครับ ไอ้หมีครบขวบครึ่ง
ที่มา : เฟซบุ๊ก Thepmontri Limpaphayorm