หลังจากเมื่อวันที่ 23 ตุลาคม 2563 ที่ผ่านมา “พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว” และ ”สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินี” ได้เสด็จฯ เยี่ยมประชาชนที่มาเฝ้าทูลละอองธุลีพระบาท
ในโอกาสการพระราชพิธีทรงบำเพ็ญพระราชกุศลทักษิณานุปทาน เนื่องในวันปิยมหาราช 2563 ณ ถนนหน้าพระลาน และในโอกาสนี้ “สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้ากรมหลวงราชสาริณีสิริพัชร มหาวัชรราชธิดา” และ “สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา” เสด็จในการนี้ด้วย
ล่าสุดได้มีกลุ่มพสกนิกรที่ไปรอรับเสด็จในวันนั้น ออกมาระบุว่า เรื่องเล่าจาก FB น้องคนนี้ที่ไปเฝ้ารับเสด็จ น้องเล่าได้ขำมาก เป็นที่มาของคำว่า “ในหลวงสู้ ๆ” ที่มาของภาพพระราชินีชู 2 นิ้ว
จะเล่าบรรยากาศเมื่อวาน ตอนขาไปที่เสด็จพระดำเนินไปพระบรมมหาราชวัง เจ้าหน้าที่มาบอกว่า เดี๋ยวท่านจะเสด็จพระดำเนินมาตามแนวถนนนะ ทุกคนแยกย้ายไปทำธุระแป๊บ แล้วเดี๋ยวกลับมาจองที่นั่ง ไม่มีใครสละที่ ก็มีน้ำมีอาหารมาแจก อาหารนี้เจ้าหน้าที่บอกเลยว่า เป็นทรัพย์สินส่วนพระองค์ ไม่ใช่ภาษีจากรัฐบาลนะจ๊ะ ( อันนี้กูพูดเอง )
น้องผู้ชาย 3-4 คนที่นั่งข้าง ๆ ก็คงหิวอ่ะ แต่ก็แบบไม่กล้าที่จะขอข้าวเขา กูก็ตะโกนขอข้าวให้เขาจากข้างหน้า ส่งให้เขา ๆ ก็เกรงใจนะ “ไม่ครับพี่ทานเลย ๆ ”
เราก็บอกกินแล้วไม่เอาหรอกค่ะ เขาถึงได้รับไป สักพักก็มีน้องผู้ชายสองคนมานั่งข้าง ๆ น่าจะเหมือนไม่เคยมารับเสด็จมาก่อน ใส่เดฟมาเลย กางเกงยีนส์ไม่ยืด ก็นั่งหลายชั่วโมงอะเนอะ เมื่อยแหละดูออก น้องบอกเมื่อยมากเลยครับพี่ เปลี่ยนท่า 15 รอบ ดูออกว่าน้อง เมื่อยยยมากกก
ป้าข้างหลังก็บอก “ ยืดขาออกมาได้นะ ป้าไม่ถือลูก เดี๋ยวจะไม่ไหว “ น้องก็ไม่กล้ายืด กูก็บอกน้อง “ เดินยืดเส้นยืดสายก่อน ช่วยได้เยอะนะ “ น้องบอก “ กลัวลุกเสียม้าครับ “ เราเลยบอก “ ยีนส์เดฟไม่ใช่คำตอบค่ะ เดินเถอะ ครั้งหน้ากางเกงวอร์ม เชื่อพี่ พี่มีประสบการณ์ “ ทุกคนก็คุยกันระหว่างรอ บรรยากาศดี๊ดี
พอในหลวงใกล้จะเสด็จ น้องก็บอกป้าข้างหลัง “ เปลี่ยนที่กับผมมั้ยครับ จะได้ใกล้ ๆ อีก “
ป้าบอก “ ห้ะ งี้ก้อเอาสิ ขอให้ถูกรางวัลที่ 1 นะลูก “
พอป้าบอกขอให้ถูกรางวัลที่ 1 พี่ข้างหน้ากูหันกลับมาถาม “ ป้านั่งที่ผมมั้ยครับ “ ฮากันกระจาย
ป้าคนข้างหลังฝั่งขวา เหมือนที่บ้านโทรมาตาม อยู่ไหนแล้ว ป้าบอก “ ยัง ๆ ไม่กลับ ยังทรงพระเจริญอยู่เลย “ คือบรรยากาศมันสนุกอ่ะ ไม่มีใครเครียด
พอในหลวงเสด็จพระดำเนินมาใกล้ ๆ เรานั่งแถวที่ 3 คนนั่งแถวหน้าก็คือ เริ่มนั่งทับส้น นั่งคุกเข่า คือถ้าแถวหน้านั่งยืดตัวขึ้นมา ข้างหลังมันก็มองไม่เห็นไง ตอนที่ยังเสด็จมาไม่ถึงดีเนี่ย เจ้าหน้าที่ก็ตะโกนบอก ข้างหน้านั่งพับเพียบนะครับ ๆ อย่าลุกข้างหลังจะได้เห็น ทุกคนก็ยังคงคุมสติอยู่ได้ก้อพับเพียบ แต่พอมาระยะ 2 เมตรเนี่ย ไม่มีใครคุมสติได้แล้วอ่ะ คือแบบเหมือนมาดูคอนเสิร์ตจริง ๆ นะเว้ย
ทุกคนต่างตะโกน ทรงพระเจริญ ทรงพระเจริญ
ทีนี้ป้าข้างหลังกู กูไม่ได้หันไปมองหน้าเขาด้วยซ้ำว่าใคร กูก็จดจ่อกับภาพในหลวงราชินีตรงหน้าเนาะ
ป้าก็ตะโกนมา “ ในหลวงสู้ๆ ในหลวงสู้ๆ “
ทีนี้น้องผู้ชายที่นั่งข้างๆกู ที่ย้ายไปนั่งข้างหลัง ก็เริ่มตะโกนใส่หูกู “ ในหลวงสู้ๆ ในหลวงสู้ๆ “ ทีนี้ทรงพระเจริญก็เริ่มเปลี่ยนล่ะป่ะ
“ ในหลวงสู้ๆ ในหลวงสู้ๆ “ ทีนี้ก็ “ ในหลวงสู้ๆ “ กันหมด
พระราชินีก็ชูสองนิ้วตอบ
เฮ้ย .. อารมณ์มันใช่อ่ะ ทุกคนที่อยู่ที่ตรงนั้นตะโกนกันคอแหบคอแห้ง ถ้าพูดถึงความไม่สำรวม เออ มันก้าวข้ามไปแล้วอ่ะ แต่ไม่ได้มีใครแสดงอาการหยาบคายก้าวล่วงใด ๆ ทุกคนแสดงออกด้วยความรัก ความปลื้มปิติ แสดงออกทางสีหน้าแววตาทุกคน ของแบบนี้มันโกหกกันไม่ได้นะ
#ในหลวงสู้ๆ #หยุดคุกคามสถาบันพระมหากษัตริย์
#เรารักสถาบันพระมหากษัตริย์
#ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน
#ขอบคุณเรื่องราว : คนอยากเล่า ดูน้อยลง
